بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 29 از سوره مبارکه ملک
ایمان به کانون مهر
قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ
فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
بگو اوستخداى بخشايشگر به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم و به زودى خواهيد دانست چه كسى است كه خود در گمراهى آشكارى است
پیامبر وظیفه دارد موضع خود را در برابر نااهلان اعلام كند. «قل هو الرّحمن»
در برابر كفّار، دو عامل ایمان و توكل وسیله نجات شماست. «آمنّا… توكّلنا»
توكّل، ثمره ایمان و ملازم آن است. «آمنّا… توكّلنا»
ایمان به سرچشمه رحمت ارزش دارد نه به بتهاى جامد. «هو الرّحمن آمنّا»
با توكّل بر خداوند، كفّار آرزوى خود را به گور خواهند برد. «علیه توكلنا فستعلمون…»
پایان كار ملاك است نه آغاز آن. «فستعلمون من هو فى ضلال مبین»
ابتدا زیربناى اعتقادى خود را محكم كنید و بعد به تهدید دشمن بپردازید. «آمنّا… توكّلنا… فستعلمون…»
قاطع و استوار سخن گفتن رهبر جامعه اسلامى، سبب دلگرمى خودىها و دلهره بیگانگان مىشود. «قل هو الرّحمن… فستعلمون…»
