بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 73 از سوره مبارکه قصص
آرامش شب
وَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ
وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و از رحمتش برايتان شب و روز را قرار داد تا در اين [يك] بياراميد و [در آن يك] از فزونبخشى او [روزى خود] بجوييد باشد كه سپاس بداريد
منشأ خلقت و اعطاى نعمت، نیاز او، یا طلب ما نیست، بلكه بخشندگى و رحمانیّت اوست. «و من رحمته جعل»
آرامش شب، مقدّمهى تلاش روز است. «لتسكنوا فیه و لتبتغوا»
خداوند، بخشنده است؛ ولى انسان باید تلاش كند. «من رحمته جعل… لتبتغوا»
شب براى آسایش وروز براى كار وفعالیّت است. «لتسكنوا فیه ولتبتغوامنفضله»
آنچه به دست آوریم از فضل اوست، به زرنگى خود ننازیم. «من فضله»
نعمتهاى مادّى باید مقدّمهى شكر وكسب مراتب معنوى باشد. «لتسكنوا… لتبتغوا… لعلّكم تشكرون»
دنیا اگر وسیلهى رشد، قرب و شكر به درگاه الهى باشد، منفور و مذموم نیست. «لعلّكم تشكرون»
