آيه شماره 28 از سوره مبارکه الكهف
زینت عبادت « شهادت امام سجاد علیه السلام »
وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ
يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ
أَمْرُهُ فُرُطًا
و با كسانى كه پروردگارشان را صبح و شام مىخوانند [و] خشنودى او را مىخواهند شكيبايى پيشه كن و دو ديدهات را از آنان برمگير كه زيور زندگى دنيا را بخواهى و از آن كس كه قلبش را از ياد خود غافل ساختهايم و از هوس خود پيروى كرده و [اساس] كارش بر زيادهروى است اطاعت مكن
ثروتمندان براى منصرف كردن پیامبر از معاشرت با تهىدستان مؤمن تلاش مىكردند و پیامبر در برابر آن تلاشها، مأمور به مقاومت شد. «واصبر نفسك»
همدلى با تهىدستان سخت است، ولى باید تحمّل كرد. «واصبر نفسك»
ایبندى به دعا و نیایش، شرط شایستگى افراد براى مصاحبت و همنشینى است. «واصبر نفسك مع الّذین یدعون ربّهم…»
دعاى دائمى وخالصانه، ارزشمند است. «بالغَداوَةوالعشىّیریدون وجهه»
در آغاز و پایان هر روز باید به یاد خدا بود. «بالغداوَة والعشى»
براى بدست آوردن دنیا و رضایت سرمایهداران، از تهىدستان فاصله نگیریم. «تُرید زینة الحیاة الدنیا»
زشتترین كار آن است كه مردم به خدا توجّه كنند، ولى رهبر، به دنیا. «یریدون وجهه… و لا تعد عیناك عنهم تُرید زینة الحیاة الدنیا»
خطر دنیاطلبى تا حدّى است كه خداوند، به پیامبران هم هشدار مىدهد. «ولاتعد عیناك عنهم تُرید زینة الحیاة الدنیا»
كسى كه بدنبال دنیا مىرود، از مسیر رهروان الهى خارج مىشود. «یریدون وجهه… ترید زینة الحیاة الدنیا» دنیاگرایى در مقابل خداگرایى است.
كیفر دنیاگرایى، غفلت از یاد خداوند است. «ترید زینة الحیاة الدنیا ولا تطع من اغفلنا قلبه»
ارزش یاد خدا، به ریشهدار بودن آن در قلب وروح است. «اغفلنا قلبه عن ذكرنا»
انسان گام به گام سقوط مىكند؛ اوّل غفلت، آنگاه هوسرانى و سپس مسیر انحرافى. «اغفلنا، اتّبع هواه، كان امره فُرطا»
رهبرى افراد غافل، هواپرست و افراطى ممنوع است. «اغفلنا، اتبع هواه، كان امره فرطاً»
اعتدال، ارزش و زیادهروى ضد ارزش است. «وكان امره فرطا»