صبح و شام

آيه شماره 96  از سوره مبارکه الأنعام‏

صبح و شام

فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ

 

تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

شكافنده صبح است و شب را براى آرامش و خورشيد و ماه را وسيله حساب قرار داده اين اندازه‏گيرى آن تواناى داناست
پیدایش شب و روز، نیاز به قدرت و دانش دارد كه این كار را با تقدیر و اندازه‏گیرى دقیق انجام دهد. «فالق الاصباح…تقدیر العزیز العلیم»
خورشید و ماه، وسیله‏ى نظم و حسابرسى و برنامه‏ریزى است. «حسباناً»
برنامه‏ریزى دقیق واجراى كامل، نیاز به علم وقدرت دارد. «تقدیر العزیز العلیم»
تفكّر در نظم دقیق كرات آسمانى، راه خداشناسى است. «انّى تؤفكون…فالق الاصباح…»