بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 94 از سوره مبارکه هود
نجات شعیب
وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ
الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
و چون فرمان ما آمد شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمتى از جانب خويش نجات داديم و كسانى را كه ستم كرده بودند فرياد [مرگبار] فرو گرفت و در خانههايشان از پا درآمدند
قهر خداوند بر ستمگران، دیر وزود دارد، ولى سوخت وسوز ندارد. «و لمّا جاء امرنا…»
صاعقههاى آسمان تصادفى نیست، بلكه به فرمان الهى نازل مىشود.«امرنا»
خداوند، ناجى و پشتیبان اهل ایمان است.«نجّینا»
ایمان به انبیا باید همراه حمایت از آنان باشد. «آمنوا معه» بجاى «آمنوا به»
ایمان، رمز نجات است. «نجّینا شعیباً و الذین آمنوا معه»
بىتوجّهى به دعوت انبیا، ظلم است. «اَخذَتِ الذین ظلموا»
سرانجام ظلم و ظالم، نابودى است.«اَخذَتِ الذین ظلموا»
عذاب الهى بر آنان به قدرى سریع وعظیم بود كه توان بیرون آمدن از خانههاى خود را نداشتند. «دیارهم» (ظاهراً عذاب در شب نازل شده است)
قهر الهى چنان مىرسد كه هرگونه قدرت فرار را از ظالمین مىگیرد. «جاثمین»
