آيه شماره 103 از سوره مبارکه النساء
وقت شناسی نماز
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا
اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا
و چون نماز را به جاى آورديد خدا را [در همه حال] ايستاده و نشسته و بر پهلوآرميده ياد كنيد پس چون آسودهخاطر شديد نماز را [به طور كامل] به پا داريد زيرا نماز بر مؤمنان در اوقات معين مقرر شده است
كمبودهاى نماز خوف، با یاد خدا جبران مىشود. «فاذا قضیتم الصلوة فاذكروااللَّه»
نماز و یاد خدا در هر حال لازم است، در جبههى جنگ یا بستر بیمارى. «قیاماً و قعوداً و على جنوبكم»
سلاح رزمنده مسلمان، نماز و یاد خداست. «فاذا قضیتم الصلوة فاذكروا اللّه»
نماز خوف، یك استثناست. پس از برطرف شدن حالت اضطرار، نماز باید به صورت عادّى خوانده شود. «فاذا اطمأننتم فاقیموا الصلوة»
نماز، از واجبات قطعى الهى در همهى عصرها و براى همهى نسلها است. «كانت على المؤمنین كتابا»
وجوب هر نماز، در وقت مخصوص خودش است. «موقوتاً»
تعیین وقت براى نماز، رمز تداوم، نظم و عامل مواظبت بر آن است كه خود درس نظم و عامل نظم بخشیدن به امور مسلمانان است. «كتاباً موقوتاً»