دعوت به توحید « آغاز عید بندگی

آيه شماره 42 از سوره مبارکه مريم‏
دعوت به توحید « آغاز عید بندگی
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا
چون به پدرش گفت پدر جان چرا چيزى را كه نمى‏شنود و نمى‏بيند و از تو چيزى را دور نمى‏كند مى‏پرستى
مناظرات ابراهیم با عمویش قابل یادآورى و بزرگداشت است. «اذ قال»
در نهى از منكر، از نزدیكان خود شروع مى‏كنیم. «یا اَبتِ»
نهى از منكر مرز سنّى ندارد. (پسر مى‏تواند بزرگ خانواده را نهى كند، امّا باید احترام آنان را حفظ كند.) «یا اَبتِ»
همیشه كمال افراد به سن آنها بستگى ندارد؛ گاهى فرزند خانه از بزرگ‏ترها بهتر مى‏فهمد. «یا ابت»
ارشاد وتبلیغ نباید همیشه عمومى باشد، بلكه گاهى باید به خود فرد گفته شود. «یا اَبَتِ»
در نهى از منكر، با ایجاد سؤال، وجدان افراد را به قضاوت گیریم. «لم تعبد»
در نهى از منكر، از منكرهاى اعتقادى شروع كنیم. (متأسفانه ما بیشتر سرگرم منكرهاى اخلاقى و اجتماعى هستیم) «لم تعبد»
راه حقّ را فداى عواطف نكنیم. «لابیه لم تعبد» خویشاوندى نباید مانع نهى از منكر شود.
بت‏پرستى، از فرشته پرستى، انسان پرستى و گاوپرستى بدتر است، زیرا در آنها بینایى و شنوایى و شعور هست، ولى در بت نیست. «مالا یسمع …»