آيه شماره 8 از سوره مبارکه النساء
تقسیم ارث
وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا
و هر گاه خويشاوندان يتيمان و مستمندان در تقسيم [ارث] حاضر شدند [چيزى] از آن را به ايشان ارزانى داريد و با آنان سخنى پسنديده گوييد
به نگاهها، حضورها وتوقّعات طبیعى محرومان توجّه كنید. «واذا حضر القسمة»
اموال ارثى را مخفیانه تقسیم نكنید، تا امكان حضور دیگران هم باشد. «حَضر القسمة اولوا القربى»
در تقسیم ارث، علاوه بر افرادى كه سهم مشخّص دارند، به فكر محرومان و یتیمان نیز باشید. «نصیباً مفروضاً… فارزقوهم منه»
با هدایاى مالى و زبان شیرین، از كینهها و حسادتها، پیشگیرى و پیوندهاى خانوادگى را مستحكمتر كنید. «فارزقوهم … قولوا»
هدایاى مادّى، همراه با محبّت و عواطف معنوى باشد. «قولوا لهم قولاً معروفاً»