دوری از جماعت

آيه شماره 55 از سوره مبارکه القصص‏
دوری از جماعت
وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ
و چون لغوى بشنوند از آن روى برمى‏تابند و مى‏گويند كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست‏سلام بر شما جوياى [مصاحبت] نادانان نيستيم
مؤمن واقعى كسى است كه نه تنها به مجلس لغو نمى‏رود و به سخن لغو گوش نمى‏دهد، بلكه اگر كلام بیهوده‏اى هم شنید، عكس‏العمل نشان مى‏دهد. «و اذا سمعوا اللغو اعرضوا عنه»
یكى از نمونه‏هاى صبر، بى‏اعتنایى به لغو و اعراض از آن است. «صبروا – اعرضوا عنه»
اعراض از لغو در گفتن، شنیدن، دیدن و معاشرت، كمالى است كه در همه‏ى ادیان الهى از آن ستایش شده است. «سمعوا اللغو اعرضوا عنه» (آیه فوق در توصیف گروهى از اهل‏كتاب است.)
از شیوه‏هاى عمومى وساده‏ى نهى از منكر، اعراض از منكر است. «سمعوا… اعرضوا عنه» (لغو را با لغو پاسخ نگوییم.)
انسان در برابر آنچه مى‏شنود، مسئول است. «سمعوا… اعرضوا»
قاطعیّت، صلابت و عدم سازش، نشانِ ایمان راسخ است. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»
سود و زیان عمل هر كس به خود او برمى‏گردد. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»
اعراض، باید كریمانه باشد. «اعرضوا… سلام علیكم»
اعراض باید همراه هشدار به اهل لغو باشد. «اعرضوا… لانبتغى الجاهلین»
لغو، میوه‏ى جهل و بیهوده‏گو، جاهل است. «لانبتغى الجاهلین»