دوری از گناه

آيه شماره 32 از سوره مبارکه النجم‏
دوری از گناه
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها جز لغزشهاى كوچك خوددارى مى‏ورزند پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ‏آمرزش است وى از آن دم كه شما را از زمين پديد آورد و از همان‏گاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان] نهفته بوديد به [حال] شما داناتر است پس خودتان را پاك مشماريد او به [حال] كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است
انجام كارهاى خوب، زمانى ارزشمند است كه همراه با تقوا و دورى از گناه باشد. «أحسنوا… یجتنبون الكبائر»
روشن‏ترین نشانه نیكوكاران، دورى از گناهان كبیره و گناهانى است كه قبح بیشترى دارند. «الّذین أحسنوا… الّذین یجتنبون كبائر الاثم و الفواحش»
نزدیك شدن به گناه، انسان را به گناه مى‏كشاند. (لذا قرآن، واژه اجتناب و دورى از گناه را به كار برده است.) «یجتنبون كبائر»
از گناهانى كه لحظه‏اى انجام مى‏گیرد و لجاجت و اصرارى بر آن نیست، باید گذشت. «الاّ اللّمم»
انگیزه در عمل، اثر دارد. گناهانى كه با انگیزه سرپیچى و نافرمانى صورت نمى‏گیرد، مورد عفو است. «الاّ اللّمم»
مغفرت الهى، دلیل و توجیهى براى گناه كردن نیست، در هر حال باید از گناه اجتناب كنیم. «یجتنبون… واسع المغفرة»
حتّى مرتكبین گناه كبیره، نباید از رحمت الهى مأیوس شوند. «انّ ربّك واسع المغفرة»
خداوند نه تنها امروز ما، بلكه دوران پست جنینى ما را نیز مى‏داند، پس فخرفروشى نكنیم. «اذ أنتم أجنّة فى بطون أمّهاتكم»
كسانى كه از گناه دورى مى‏كنند، گرفتار خودستایى نشوند. «یجتنبون الكبائر… فلاتزكّوا أنفسكم»
توجّه به ناچیزى و ضعف و ذلت سابق، انسان را از خودستایى باز مى‏دارد. «اذ أنتم اجنّة فى بطون أمّهاتكم فلاتزكّوا أنفسكم»
اصلاح رفتار مردم باید از طریق اصلاح عقاید باشد. عقیده به علم و نظارت الهى انسان را از خودستایى باز مى‏دارد. «هو أعلم… فلاتزكّوا انفسكم»
اگر كمالى داریم همه از اوست، چرا به خود افتخار مى‏كنیم. «أنشأكم من الارض… فلاتزكّوا أنفسكم»