آيه شماره 6 از سوره مبارکه الصف
یار موعود « ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام »
وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ
و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت اى فرزندان اسرائيل من فرستاده خدا به سوى شما هستم تورات را كه پيش از من بوده تصديق مىكنم و به فرستادهاى كه پس از من مىآيد و نام او احمد است بشارتگرم پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد گفتند اين سحرى آشكار است
اریخ زندگانى حضرت عیسىعلیه السلام قابل توجّه و به یاد ماندنى است «و اذ قال عیسى»
عیسى، رسول خدا است، او را خدا ندانید. «انّى رسول اللّه»
در تربیت الهى، كلاسهاى متعدّدى وجود دارد كه هر كلاس، مقدّمهى كلاس بعدى و هر استاد تصدیق كننده استاد قبلى است. «و مصدّقاً لما بین یدىّ من التوراة و مبشّراً برسول…»
اسلام، كاملترین ادیان است، زیرا بشارت، در مورد چیز بهتر و كاملتر است. «و مبشّراً برسول»
در نزد اولیاى خدا، به جاى حسادت، بشارت است. «مبشّراً برسول من بعدى»
عیسى هم مبشَّر است، هم مبشِّر. او به آمدن پیامبر اسلام بشارت مىدهد «مبشّراً برسول…» و خداوند از وجود او بشارت مىدهد. «یا مریم ان اللّه یبشّرك بكلمة منه اسمه المسیح»
در دعوتها، هم به گذشته توجّه كنید «مصدقاً…»، هم زمان خود را در نظر بگیرید، «انّى رسول اللّه الیكم» و هم آینده را در نظر داشته باشید. «… من بعدى اسمه احمد»
در معرفى افراد آن گونه عمل كنید كه هیچ ابهامى باقى نماند. «… اسمه احمد»
لجاجت، عنصرى است كه باعث مىشود، نه بشارتهاى قبلى كارساز باشد و نه نشانههاى موجود. «فلمّا جاءهم بالبیّنات قالوا هذا سحرٌ مبین»