بهترین پیشوایان

آيه شماره 90 از سوره مبارکه الأنعام‏
بهترین پیشوایان
أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ
اينان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده است پس به هدايت آنان اقتدا كن بگو من از شما هيچ مزدى بر اين [رسالت] نمى‏طلبم اين [قرآن] جز تذكرى براى جهانيان نيست
پیروى از هدایت پیامبران، اقتدا به هدایت الهى است. «هَدَى اللَّه فَبِهُداهمُ اقتَدِه»
نام و یاد و راه اولیاى خدا باید زنده بماند و نوآورى‏ها نباید ارزش‏هاى پیشین را از یاد ببرد. «فبهداهُمُ اقتَدِه»
ارزش انسان به خط فكرى و سیره‏ى عملى اوست. (فرمود: «فَبِهُداهُمُ اقتده»، و نفرموده: «بهم اقتَدِه»).
نسخ ادیان گذشته، به معناى بطلان اصول و كلیّات آنها نیست، خط كلّى انبیا باید تداوم یابد. «فَبِهُداهمُ اقتَدَه»
موفّق‏ترین انسان باید از كمالات و اخلاق نیك و روش استوار پیشینیان بهره‏مند شود. «فَبِهداهمُ اقتَده»
اهداف تمام انبیا، یكى است. (زیرا اقتدا به انبیایى كه اهداف متضادّى دارند ممكن نیست). «فبهداهم اقتده»
دلیل و نتیجه‏ى پیروى، باید هدایت یافتگى باشد. «هَدَى اللَّه فبهداهم اقتده»
مبلّغ نباید به دنیاطلبى، گرایش داشته و به آن متّهم شود. «قل لاأسئلكم»
یكى از تفاوت‏هاى پیامبران با دیگر مدّعیان آن است كه هدف پیامبران، مادّیات نیست. «لا أسئلكم»
انبیا، مایه‏ى یادآورى انسان‏هاى فراموشكار و غافلند. «ذِكرى‏»
اسلام، دین جهانى است. «ذكرى‏ للعالمین»