ارزش ایمان

آيه شماره 221  از سوره مبارکه بقره
ارزش ایمان
  وَلاَ تَنكِحُواْ الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَلأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلاَ تُنكِحُواْ الْمُشِرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُواْ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُوْلَئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللّهُ يَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
و با زنان مشرك ازدواج مكنيد تا ايمان بياورند قطعا كنيز با ايمان بهتر از زن مشرك است هر چند [زيبايى] او شما را به شگفت آورد و به مردان مشرك زن مدهيد تا ايمان بياورند قطعا برده با ايمان بهتر از مرد آزاد مشرك است هر چند شما را به شگفت آورد آنان [شما را] به سوى آتش فرا مى‏خوانند و خدا به فرمان خود [شما را] به سوى بهشت و آمرزش مى‏خواند و آيات خود را براى مردم روشن مى‏گرداند باشد كه متذكر شوند
مسلمانان، حقّ پیوند خانوادگى با كفّار را ندارند. «ولا تنكحوا»
دفع خطر، مهم‏تر از كسب منفعت است. در ازدواج با مشرك دو احتمال در پیش است: یكى آنكه مشرك ایمان آورد. دیگر آنكه مؤمن مشرك شود. از آنجایى كه خطر مشرك شدن مؤمن مهم‏تر است، لذا اسلام ازدواج قبل از ایمان را نهى نموده است. «لا تنكحوا المشركات حتّى یؤمنّ»
در انتخاب همسر، ایمان اصالت دارد و ازدواج با كفّار ممنوع است. «و لأمة مؤمنة خیر»
در ازدواج، فریب جمال، ثروت و موقعیّت دیگران را نخورید. «و لو اعجبتكم… و لو اعجبكم»
مقام و مال و جمال، جاى ایمان را پر نمى‏كند. «ولواعجبكم»
به ضعیفان و محرومان با ایمان بهاداده و با آنان ازدواج كنید. «لامة مؤمنة… لعبد مؤمن خیر»
ازدواج مى‏تواند وسیله‏اى براى دعوت به مكتب باشد. «حتى یؤمنوا»
غرائز باید در مسیر مكتب كنترل شود. «حتى یؤمنّ… حتّى یؤمنوا»
ایمان مایه‏ى ارزش است، گرچه در بنده و كنیز باشد وشرك رمز سقوط است، گرچه در حر و آزاد باشد. «لامة مؤمنة خیر من مشركة»
پدر، حقّ ولایت بر ازدواج دخترش دارد. در مسئله داماد گرفتن، به پدر خطاب مى‏كند كه دختر خود را به مشركان ندهید. «لا تنكحوا»
اوّل ایمان، بعد ازدواج. فكر نكنید شاید بعد از ازدواج ایمان بیاورند. «حتى یؤمنّ… حتّى یؤمنوا»
از نفوذ عوامل مشرك در تاروپود زندگى مسلمانان، جلوگیرى كنید و توجّه به خطرات مختلف این نوع ازدواج‏ها داشته باشید. «اولئك یدعون الى النار»
همسر بد، زمینه ساز جهنّم است. «یدعون الى النار»
عمل به دستورات الهى، راه رسیدن به بهشت است. «واللّه یدعو الى الجنّة»
مغفرت، با توفیق و اذن الهى است. بر خلاف مسیحیّت كه آمرزش را بدست بزرگان خود مى‏دانند. «و المغفرة باذنه»
انسان، واقعیات را به طور فطرى در مى‏یابد. بیان احكام فقط براى یادآورى است. «لعلّهم یتذكّرون»