بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 51 از سوره مبارکه توبه
بردباری در برابر مصائب « ولادت حضرت زینب سلام الله علیها»
قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمىرسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند
رهبر و امّت در غم و شادى شریك همند. آیهى قبل «تصبك » اینجا «یصیبنا»
ما مأمور به تكلیفیم، نه ضامن نتیجه. جهاد مىكنیم، ولى مقدّرات به دست خداست. «الاّ ما كتب اللَّه لنا»
مؤمنان واقعى حتّى سختىهاى جبهه را در راستاى منافع و مصالح خود مىبینند. «كتب اللَّه لنا»
مقدّرات انسان، از پیش نوشته شده است.«كتب اللَّه لنا»
آنچه خداوند براى مؤمن مقدّر كرده خیر است، چون مولى براى بندهاش، بد نمىنویسد. «كتب اللَّه لنا هو مولینا»
مؤمن، خود را تحت ولایت خدا مىداند. « هو مولینا»
بالاترین درجهى توحید، حركت در مدار قانون الهى و سپردن سرنوشت به دست خداى حكیم است.«هو مولینا»
تنها باید بر خدا تكیه كرد. «على اللَّه»
شرط ایمان، توكّل بر خداست. «فلیتوكّل المؤمنون»
