بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
(1)هر چه نوشته بود در آتش سوزاند
اسحاق كندی فیلسوف عراق بود. او به تألیف كتابی پرداخت كه قرآن دارای تناقض است و برای نوشتن آن چنان سرگرم و مشغول شد كه از مردم كناره گرفت و به تنهایی در خانه خویش به این كار مبادرت می ورزید تا اینكه یكی از شاگردان او به محضر امام حسن عسكری(عليه السلام) شرفیاب شد. امام به او فرمود: آیا در میان شما یك مرد رشید و جوانمرد پیدا نمی شود كه استاد شما را از این كاری كه شروع كرده منصرف سازد؟
عرض كرد: ما از شاگردان او هستیم، چگونه می توانیم در این كار یا كارهای دیگر بر او اعتراض نماییم!
امام (عليه السلام)فرمود: آیا آنچه بگویم به او می رسانی؟
گفت: آری. فرمود: نزد او برو و با او انس بگیر و او را در كاری كه می خواهد انجام دهد یاری نما، آنگاه بگو سؤالی دارم آیا می توانم از شما بپرسم؟ به تو اجازه سؤال می دهد، بگو: اگر گوینده قرآن نزد تو آید، آیا احتمال می دهی كه منظور او از گفتارش معانی دیگری غیر آن باشد كه تو پنداشته ای؟ ادامه دارد …
