آيه شماره 23 از سوره مبارکه يونس
وعده حتمی
فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَينَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
پس چون آنان را رهانيد ناگهان در زمين بناحق سركشى مىكنند اى مردم سركشى شما فقط به زيان خود شماستشما بهره زندگى دنيا را [مىطلبيد] سپس بازگشتشما به سوى ما خواهد بود پس شما را از آنچه انجام مىداديد باخبر خواهيم كرد
انسان بىوفا، عهدشكن و ناسپاس است. «فلمَّا أنجاهُم ، یَبغون» (در آیهى قبل، وعده داد اگر نجات یابد شكر كند، ولى پس از نجات ناسپاسى مىكند)
ظلم به مردم، ظلم به خویش است، چون همه از یكدیگریم. «بغیكم على انفسكم»
كیفر ستم، هم در دنیاست هم در آخرت. «على انفسكم، الینا مرجعكم»
ظالمان، تنها در چند روزهى دنیا كامیابى دارند كه در برابر كیفر قیامت، ناچیز است. «متاع الحیاة الدنیا»
ریشهى ظلمها، دنیاطلبى انسان است. «متاع الحیاة الدنیا»
یاد قیامت، از عوامل بازدارندهى گناه است. «یاایّها الناس… الینامرجعكم»
خداوند به همهى كارهاى انسان آگاه است وانسان نیز در قیامت از همهى كارهاى خود آگاه خواهد شد. «فننبّئكم بما كنتم تعملون»