آيه شماره 110 از سوره مبارکه هود
تحقق وعده
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ
و به حقيقت ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم پس در مورد آن اختلاف شد و اگر از جانب پروردگارت وعدهاى پيشى نگرفته بود قطعا ميان آنها داورى شده بود و بى گمان آنان در باره آن در شكى بهتانآميزند
در هیچ دورهاى از تاریخ، تمام افراد قومى، هم عقیده نبودهاند. «فاختلففیه»
از اختلاف مردم در دین و ایمان آوردن بعضى و كفر عدّهاى دیگر، ناراحت و نگران نباشیم كه این حادثهى جدیدى نیست.«اتینا موسى الكتاب فاختلف فیه»
با اینكه در آیاتى از قرآن مجید، تورات، كتاب نور خوانده شده،(123) امّا باز هم مردم در آن نور اختلاف كردهاند. «فاختلف فیه »
خداوند، خود نیز سنّتهاى خویش را مراعات كرده و زیر پا نمىگذارد، چرا كه قبل از هر كس، این قانونگذار است كه باید احترام قانون را داشته باشد.«و لولا كلمةسبقت من ربّك» (خداوند دنیا را محلّ داورى قرار نداده است)
سنّتهاى الهى، بر اساس مقام ربوبیّت اوست.«سبقت من ربّك»
مهلت دادن به اختلاف كنندگان در كتاب آسمانى، از سنّتهاى الهى است. «كلمة سبقت من ربّك»