نعمت های بی پایان

آيه شماره 109  از سوره مبارکه الكهف‏
نعمت های بی پایان
قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا
بگو اگر دريا براى كلمات پروردگارم مركب شود پيش از آنكه كلمات پروردگارم پايان پذيرد قطعا دريا پايان مى‏يابد هر چند نظيرش را به مدد [آن] بياوريم
نشانه‏هاى الهى، بى‏نهایت است وانسان حتّى از شمارش و نگارش آنها نیز ناتوان است. «لنفد البحر قبل ان تنفد»
هر پدیده‏اى نشانه وكلمه‏اى از پروردگار و در مسیر رشد و تربیت انسان است. «كلمات ربّى»