آيه شماره 27 از سوره مبارکه لقمان
نعمت های نامحدود
وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و اگر آن چه درخت در زمين است قلم باشد و دريا را هفت درياى ديگر به يارى آيد سخنان خدا پايان نپذيرد قطعا خداست كه شكستناپذير حكيم است
مكتب انبیا، انسان را از سادهنگرى و محدود بینى بریده و به بىنهایت مرتبط مىكند. «و لو اَنّما… ما نفدت كلمات اللّه»
كلمات الهى، قابل شمارش نیستند. «ما نفدت كلمات اللّه»