آيه شماره 3 از سوره مبارکه فرقان
خطای دیدگاه
وَ اتخَّذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّا يخَلُقُونَ شَيئا وَ هُمْ يخُلَقُونَ وَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا وَ لَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَ لَا حَيَوةً وَ لَا نُشُورًا
آنان غیر از خداوند معبودانی برای خود برگزیدند; معبودانی که چیزی را نمیآفرینند، بلکه خودشان مخلوقند، و مالک زیان و سود خویش نیستند، و نه مالک مرگ و حیات و رستاخیز خویشند.
1- خداگرایى، فطرى است و اگر كسى خداى یكتا را رها كند، سراغ خدایان دروغین مىرود. «واتّخذوا من دونه الهة»
2- با مشركین نیز مستدل سخن بگویید. «لایخلقون … لایملكون» حیوان، نفعى را به خود مىرساند و شرّى را از خود دور مىكند، امّا بتها بر هیچ یك از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم كمترند.
3- دلیل بندگى انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشكلات و بازشدن گرههاى اوست و بتها فاقد این آثارند. «لایملكون»
4- كسى كه از خود ضررى را دفع نكند و براى خود نفعى را جلب نكند، براى دیگران حتماً كارى نخواهد كرد. «لانفسهم»
5- كار انسان، یا باید با هدف دنیوى همراه باشد، یا با هدف اُخروى و بتها در هیچ یك كارایى ندارند. «و لا حیاة و لا نشورا»