غافل

آيه شماره 26 از سوره مبارکه نحل
غافل
قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ
پيش از آنان كسانى بودند كه مكر كردند و[لى] خدا از پايه بر بنيانشان زد درنتيجه از بالاى سرشان سقف بر آنان فرو ريخت و از آنجا كه حدس نمى‏زدند عذاب به سراغشان آمد
1- توطئه در برابر حق، همواره بوده است. «قد مكر الذّین من قبلهم»
2- آنجا كه اساس دین در خطر باشد، خداوند خود وارد عمل مى‏شود. «فاتى اللَّه»
3- مخالفان دین و مكتب بدانند كه خداوند طرفِ آنهاست. «فاتى اللَّه بنیانهم»
4- هر كجا بنیان دین در خطر افتد، (در آیات قبل، كفار، وحى را اساطیر معرفى مى‏كردند) برخورد نیز باید بینانى باشد. «فاتى اللَّه بنیانهم»
5- كیفرهاى الهى مخصوص آخرت نیست. «فاتى اللَّه بنیانهم»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.