آيه شماره 21 از سوره مبارکه فرقان
بهانه واهی
وَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَئكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُواْ فىِ أَنفُسِهِمْ وَ عَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا
و کسانی که امیدی به دیدار ما ندارند (و رستاخیز را انکار میکنند) گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و یا پروردگارمان را با چشم خود نمیبینیم؟!» آنها درباره خود تکبر ورزیدند و طغیان بزرگی کردند!
1- حتّى امید به قیامت، براى سازندگى انسان و اطاعت از خداوند كافى است. «لایرجون…»
2- روز قیامت، روز ملاقات الطاف یا قهر الهى است. (تا مردم كدام یك را براى خود فراهم كرده باشند). «لقائنا»
3- كفّار، فرشتگان را باور داشتند. «لولا انزل علینا الملائكة»
4 – مادّیگرایان، همهى چیز را مادّى مىپندارند و به دنبال دیدن خداوند با چشم سر هستند. «نرى ربّنا»
5- سرچشمهى طغیان و استكبار انسان، بلند پروازىهاى درونى اوست. «استكبروا فى انفسهم» (از كوزه همان برون تراود كه در اوست.)