آيه شماره 27 از سوره مبارکه مومنون
کشتی نوح
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ وَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَ فَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَينِْ اثْنَينِْ وَ أَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَ لَا تخُاطِبْنىِ فىِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
ما به نوح وحی کردیم که: «کشتی را در حضور ما، و مطابق وحی ما بساز. و هنگامی که فرمان ما (برای غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (که نشانه فرا رسیدن طوفان است)، از هر یک از انواع حیوانات یک جفت در کشتی سوار کن; و همچنین خانوادهات را، مگر آنانی که قبلا وعده هلاکشان داده شده ( همسر و فرزند کافرت); و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو، که آنان همگی هلاک خواهند شد.
1- صنعت، يك الهام الهى است. (اوحينا اَن اِصنع)
2- تقاضاى نصرت الهي، با تلاش انسان منافاتى ندارد. (اِصنَع الفُلک) انبيا در كنار
دعاهاى خود كار هم مىكردند.
3- اگر در تمام كارها مطابق وحى عمل كنيم، موفّق مىشويم. (اِصنَع الفلک باعيننا و
وحينا)
4- حتّى همسر و فرزند پيامبر هم اگر نااهل باشند، مورد قهر الهى قرار مىگيرند.
)الاّ من سبق عليه القول)
5- شفاعت، همه جا كارساز نيست. (ولاتخاطبني) شفاعت انبيا با اذن الهى است.