آيه شماره 40 از سوره مبارکه فرقان
نگاه کن
وَ لَقَدْ أَتَوْاْ عَلىَ الْقَرْيَةِ الَّتىِ أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَ فَلَمْ يَكُونُواْ يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُواْ لَا يَرْجُونَ نُشُورًا
آنها ( مشرکان مکه) از کنار شهری که باران شر ( بارانی از سنگهای آسمانی) بر آن باریده بود ( دیار قوم لوط) گذشتند; آیا آن را نمیدیدند؟! (آری، میدیدند) ولی به رستاخیز ایمان نداشتند!
1-آثار باستانى مىتواند وسیلهى عبرت باشد. «أفلم یكونوا یرونها» (نقل تاریخ و بیان سرگذشت گمراهان، زمینهاى براى تبلیغ، تربیت و نهى از منكر است.)
هر كه ناموخت از گذشت روزگار هیچ ناموزد زهیچ آموزگار
2- گردنكشى در برابر حقّ و استمرار بر كفر، مانع دریافت حقّ است. «افلم یكونوا یرونها بل كانوا لا یرجون»
3- تنها كسانى كه نور امید در دل دارند وقیامت را باور دارند، از حوادث و جرقهها استفاده مىكنند. «بل كانوا لا یرجون نشورا»