آيه شماره 128 از سوره مبارکه بقره
روز نیایش
رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ
پروردگارا، و نيز ما را دو مسلمان براى خود بگردان و از ذريه ما نيز امتى مسلمان براى خودت بدار و مناسك ما را بما نشان بده و توبه ما را بپذير كه تو تواب و مهربانى !
1- به كمالات امروز خود قانع نشوید، تكامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «ربنا و اجعلنا مسلمَین لك»
2- توجّه به نسل و فرزندان، یك دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است كه حاكى از وسعت نظر و سوز وعشق درونى است وبارها در دعاهاى حضرت ابراهیم آمده است. «ومن ذریّتنا»
3- راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مىشود. «أرنا مناسكنا»
4- تا روح تسلیم نباشد، بیان احكام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مىكند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مىخواهد. «واجعلنا مسلمَین لك… ارنا مناسكنا»
5 – نیاز به توبه وبازگشت الطاف الهى، در هر حال وبراى هر مقامى، ارزش است. «تب [در حدیث مىخوانیم: رسول اكرم صلى الله علیه وآله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مىنمود، با اینكه او معصوم بود و هیچ گناهى نداشت.] علینا»