بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 110 از سوره مبارکه مومنون
عاقبت تمسخر
فَاتخَّذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتىَّ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِى وَ كُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ
اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند; و شما به آنان میخندیدید!
1-كیفر توهین كردن، توهین شدن است. (خداوند از مؤمنین حمایت مى كند و اهانت به آنان را پاسخ مى دهد) «فاتّخذتموهم سخریّا – اخسئوا فیها»
2- بى اعتنایى به مراسم دعا ونیایش بندگان خدا، بى اعتنایى خدا را به دنبال دارد. «سخریّا – ولا تكلّمون»
3- مؤمنین همواره در معرض تمسخر كفّار هستند. «و كنتم منهم تضحكون»
4- كیفر مسخره كردن مؤمنان، فراموش كردن یاد خداست. «انسوكم ذكرى»
5- خنده ى تحقیرآمیز از گناهان كبیره است[هر گناهى كه وعده عذاب را بدنبال داشته باشد، از گناهان كبیره است و چون براى خنده تحقیرآمیز به مؤمنین دوزخ مطرح است، پس گناه كبیره است] «و كنتم منهم تضحكون» (حساب خنده
هاى معمولى از خندههاى مستكبرانه جداست)
