آيه شماره 67 از سوره مبارکه عنكبوت
گریزان از رحمت
أَ وَ لَمْ يَرَوْاْ أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا ءَامِنًا وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ
آیا ندیدند که ما حرم امنی (برای آنها) قرار دادیم در حالی که مردم را در اطراف آنان (در بیرون این حرم) میربایند؟! آیا به باطل ایمان میآورند و نعمت خدا را کفران میکنند؟!
1-یكى از راههاى دعوت مردم به خدا، توجّه دادن آنان به نعمتهاى الهى است. «اولم یروا»
2- یادآورى ناأمنىهاى پیرامون انسان، امنیّت را در نزد او ارزشمند مىكند. «یتخطّف الناس من حولهم»
3- امنیّت، زمینه و بستر عبادت است؛(فلیعبدوا ربّ هذا البیت . الّذى … آمنهم من خوف». قریش، 3 – 4.) ولى گروهى قدر آن را نمىدانند و به سوى كفر مىروند. «حرماً آمناً … أفبالباطل یؤمنون و بنعمة اللَّه یكفرون»