گرچه می دانم چرا دلواپسی آقا ! ولی

گرچه می دانم چرا دلواپسی آقا ! ولی
غصه ی ما را نخور، يک روز آدم می شويم
ما که با خشکيدگی چشمه های چشممان
روضه ی جدت که باشد مثل زمزم می شويم
دوستت داريم اما حيف عاشق نيستيم…
بعد از اين عمری اگر باقی ست کم کم می شويم