«کسي که در اين عالم مي خواهد به امام(ع) برسد

استاد سید محمدمهدی میرباقری:

«کسي که در اين عالم مي خواهد به امام(ع) برسد و با امام خودش سالک شود و راه را با امامش طي کند، منتظر آن لحظه است؛
همۀ عمر مراقب است که ثانيه‌ها از کف او نرود. اين مي‌شود «سرعت». ? حادثه‌ها بر او «سبقت» نمی‌گيرند.

گاهی انسان صبر مي‌کند، حادثه‌ها هم مي‌آيند و از انسان جلو مي‌زنند!
هيچ وقت شب جمعه منتظر من نمي‌ماند. من اگر مي‌خواهم شب جمعه را درک کنم، بايد از قبل آماده شده باشم. هيچ وقت سحر منتظر من نمی‌ماند که من سير خواب شوم و بعد بيدار شوم. من اگر مي‌خواهم سحر را درک کنم، بايد خوابم را تنظيم کنم تا فرصت از من سبقت نگيرد. اگر این نباشد تا بفهمم که سير خواب شده‌ام یا نه، سحر گذشته است. نماز اول وقت هم همين‌طور است.
جواني مثل باد مي‌رود. هيچ‌وقت منتظر نمي‌ماند که شما مهيا شويد و از اين جواني استفاده کنید. اکثر انسان‌ها اين‌گونه‌اند که وقتي جواني از کفشان مي‌رود، تازه به پشت سر نگاه مي‌کنند و مي‌فهمند که چه استفاده‌هايي می‌توانستند بکنند.
اينها اهل «سرعت» نيستند.
«اهل سرعت» کسی است که قبل از اينکه جواني تمام شود، بار جواني‌اش را بسته است. بعد که به پشت سرش نگاه مي‌کند مي‌بيند همه بهره‌اش را برده است. اگر از نو هم تکرار شود، همين‌طور است. بيش از اين، کاري از او نمي‌آيد. او خودش را براي شب جمعه، برای ذي‌الحجه، برای رمضان، برای شب امتحان آماده کرده است. «اهل سرعت» بودن يعني همین». ۹۲/۸/۱۱