بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 10 از سوره مبارکه منافقون
حسرت صدقه
وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَني إِلى أَجَلٍ قَريبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحينَ
از آنچه به شما روزى دادهايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكى از شما فرا رسد و بگويد: «پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت كمى به تأخير نينداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟»
1- براى دعوت مردم به كار خیر، بسترسازى كنید. «انفقوا… من قبل أن یأتى احدكم الموت» (فرا رسیدن مرگ و نداشتن فرصت بازگشت و التماس براى تأخیر مرگ را یادآورى كنید).
2- آنچه داریم از خداست نه از خودمان. «رزقناكم»
3- علاج واقعه قبل از وقوع باید كرد. «من قبل ان یأتى» (با فرا رسیدن مرگ راه عمل بسته مىشود)
4- مرگ، بىخبر مىرسد و قابل تأخیر نیست. «یأتى احدكم الموت… لولا اخّرتنى»
5 – ثروتمندانى كه در زمان حیات خود، اهل انفاق نبودهاند، به هنگام مرگ، تأسف بسیار خواهند خورد. «ربّ لولا اخرتنى… فاصّدّق»
