دانشمند معظم جناب مقدس اردبيلى بسيار اتفاق ميافتاد كه از نجف اشرف بكاظمين مشرف ميشد و اين مسافت را هميشه باالاغ يا مركب ديگرى ميپيمود. در يكى از اوقات مردى خدمت ايشان رسيد و در خواست كرد اين نامه را در كاظمين بشخصى برسانند مولى مال سوارى كرايه كرده بود و صاحب آن مال در آنجا نبود تا اجازه بگيرد بدينجهت در اين سفر پياده راه پيمود و الاغ را در جلو داشت و ميفرمود از صاحب نگرافته ام براى حمل اين كاغذ.(2)
خداوند بهمه دوستان اميرالمؤ منين عليه السلام توفيق چنين زندگى شرافتمندانه عنايت كند.