گل نرگس

گل نرگس

بيا تا نغمه ى شوق از نهاد خاک برخيزد

اگر در جلوه آرى گوهر پاک وجودت را

گل شوق تو را در ديده مى کارم،  مگر امشب

اگر پا در رکاب آرى،  به پابوس سمند تو

ببار اى ديده امشب قطره قطره اشک بر دامن

به هنگام ظهور تو،  تو اى خورشيد نورانى

مگر حرف مرا تکرار سازد اى گل نرگس

به شوق نرگس مست تو اى مهر جهان آرا!

  غبار از خاطر آيينه ى افلاک برخيزد

صدف ازدامن دريا، گريبان چاک برخيزد

دل از خواب گران آرزو چالاک برخيزد

هزاران لاله ى خونين جگرازخاک برخيزد

که از دل،  شعله شعله،  آه آتشناک برخيزد

به پيش پاى توچون خاکيان زافلاک برخيزد

سخن با کوه ميگويم، کز او پژواک برخيزد

بسى گل نغمه ى مستى ز ناى تاک برخيزد

جواد جهان آرايى

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.