جان فدايت

جان فدايت

آسمان بُعدى حقير از ارتفاع دستهايت

شک ندارم خارج از اندازه هاى اين جهانى

فکر کردم… تا محاذات خدا ـ استغفر اللّه ـ

از تو ميپرسم:مگر دريا خروشد بى نگاهى

يک تکان کافى است، خواب آلودگى اين جهان را

مهربانى تحفه اى غير از حضورى نيست،  آقا!

  کهکشان، سوسويکورى ازبُقاع دستهايت

اى فراتر از (نمى دانم) شعاع دستهايت

تا توّهم قد کشيده ارتفاع دستهايت

يا ببالد باغها،  بى اطلاع دستهايت؟!

ـجان فدايت ـ ازچه روهست امتناع دستهايت؟

چشم در راهيم تا لمس متاع دستهايت

على عزيز زاده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.