بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
شيخ جليل محمد بن يعقوب كلينى از نوفلى نقل كرده كه على بن الحسين (ع ) فرمود: حضرت رسول صلى الله عليه و آله در بيابان به شتربانى گذشتند مقدارى شير از او تقاضا كردند در پاسخ گفت :
آنچه در سينه ى شتران است اختصاص به صبحانه اهل قبيله دارد و آنچه در ظرف دوشيده ايم شامگاه از آن استفاده مى كنند آن جناب دعا كردند خداوندا مال و فرزندان اين مرد را زياد كن از او گذشته در راه به ساربان ديگرى برخوردند از او هم درخواست شير كردند ساربان سنه شتران را دوشيده محتوى ظرفهاى خود را در ميان ظرفهاى پيغمبر صلى الله عليه و آله ريخت و يك گوسفند نيز اضافه بر شير تقديم نموده ، عرض كرد فعلا همين مقدار پيش من بود چنانچه اجازه دهيد بيش از اين تهيه و تقديم كنم پيغمبر صلى الله عليه و آله دست خويش را بلند كرده گفتند خداوندا به اندازه كفايت به اين ساربان عنايت كن همراهان عرض كردند يا رسول الله آنكه درخواست شما را رد كرد برايش دعائى كردى كه ما همه آن دعا را دوست داريم ولى براى كسيكه حاجت شما را برآورد از خداوند چيزى خواستيد كه ما دوست نداريم .
فرمود (و ما قل و كفى خير مما كثروالهى ) مقدار كمى كه كافى باشد در زندگى بهتر از ثورت زيادى است كه انسان را به خود مشغول كند اين دعا را نيز كردند (الله ارزق محمدا و آل محمد الكفاف ) خدايا به محمد و آل او به مقدار كفايت لطف فرما(37).
