| چشـمم بـه راه ماند وتو از در نيامدى | ايـن جمعه هم گذشت وتو آخر نيامدى؟ | |
| بـاغى نـمانده اسـت که آخر نيامدى | بـستان در انتظار تو بر گل نشسته است | |
| يک لـحظه هـم بـه ياد صنوبر نيامدى | شـمشادهاى بـاغ، ز داغ تـو سوختند | |
| رفـتى ز صـحن ديـده وديگر نيامدى | در آن خزان، خزان غم انگيز فصل عشق | |
| امـا شـبى بـه خـواب کبوتر نيامدى | پرواز ِ با حضور تو خواب وخيال ماست | |
| بـا آنکه تـو، هـنوز زخـاور نيامدى؟ | مهرت چگونه در دل ما خانه کرده است؟ | |
| اى غـايب از نـظر، که به منظر نيامدى | بـاور نـمى کنـم که فـراموشمان کنى | |
| حـتى سـراغ ايـن دل پرپر نـيامدى | مـرغ دل شکسـته پرم شـد اسير تو | |
| جـز در نـسيم گلـشن بـاور نيامدى | رفـتم به کوه ودشت که پيدا کنم تو را |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

