نامه اى از حضرت صادق عليه السلام

اسحق بن عمار گفت : هنگامى كه عبدالله بن حسن و بستگانش را، به امر منصور دوانيقى به زندان بردند حضرت صادق عليه السلام نامه اى براى تسلى و تسليت آنها نوشت :

بسم الله الرحمن الرحيم
اين نامه بسوى بازمانده صالح و ذريه پاك است از طرف پسر برادر و پسر عمويش : اى عبدالله اگر شما را به زندان بردند مرا هم شريك كردند در آنچه به شما از اندوه و ناراحتى قلبى رسيد، من نيز همانند شما محزون و ناراحتم در مورد اين پيش آمد اگر بسوى خدا برگردى و نظر به كتابش نمائى براى پرهيزكاران صبر و شكيبائى را خواسته در آنجا كه مى فرمايد (فاصبر و لا تكن كصاحب الحوت ) شكيبائى كن . مانند يونس پيغمبر مباش (بيش از ده آيه مربوط به صبر حضرت در اين نامه استشهاد مى فرمايند كه بواسطه اختصار از ذكر آنها خوددارى شد).
پسر عمو هرگز خداوند به زيان دنيوى كه پيش آيد براى دوستان اهميت نداده در پيش خداوند براى دوستانش چيزى محبوبتر از زيان و ناراحتى با شكيبائى و صبر نيست همان طوريكه ارزش براى نعمتهاى دنيا قرار نداده نسبت به دشمنانش .
اگر غير از آن بود دشمنانش را نمى كشتند و آنها را نمى هراسانند با اينكه ايشان آرامش و آسايش ، برترى و غلبه دارند از اينروست كه مثل يحيى و زكريا به ستمگرى و عناد كشته مى شوند وجدت على بن ابيطالب عليه السلام و پسر عمويت حسين ابن على عليه السلام را مى كشند اگر نه اين بود خداوند در قرآن نمى فرمود: (لولا ان يكون الناس امة واحدة لجعلنا لمن يكفر بالرحمن لبيوتهم سقفا من فضة و معارج عليها يظهرون ) و نيز مى فرمود: (ايحسبون انما نمدهم به من مال و بنين نسارع لهم فى الخيرات بل لا يشعرون .
آيا گمان گمان مى كنند كشش مى دهيم ثروت و فرزندان آنها را خوبيها را به سوى ايشان سوق مى دهيم نه ، نمى دانند از اين جهت است كه در حديث آمده اگر مؤ من محزون نمى شد براى كافر عصابه ⁽⁵⁰⁾ آهنينى قرار مى دادم كه هيچگاه دردسر نگيرد. همچنين حديث ديگر كه دنيا در نظر خداوند به اندازه پر مگسى ارزش ندارد. اگر اين مقدار ارزش مى داشت به هيچ كافرى قطره آبى نمى داد از اينروست كه در حديث ديگر مى فرمايد هر گاه خداوند قوم يا بنده اى را دوست داشته باشد (صب عليه البلاء صبا) او را مورد طوفان بلاء قرار مى دهد. از اندوهى خارج نمى شود مگر اينكه در غم ديگر داخل گردد.
در حديث ديگر آمده كه محبوبتر از اين دو اندوه در نزد خداوند نيست يكى اندوهيكه مؤ من در موقع خشم دارد و مى پوشاند ديگر اندوهيكه در هنگام مصيبت بر او وارد مى شود و صبر بر آن مى نمايد به همين جهت هر كس به اصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله ظلم مى نمود دعا مى كردند خداوند به او طول عمر و صحت بدن و كثرت مال و فرزند بدهد براى همين نيز پيغمبر صلى الله عليه و آله هر كس را كه امتياز مى داد از نظر رحمت و طلب آمرزش شهادت را براى او مى خواست پس اى عموزادگان و برادران بر شما باد صبر و رضا و واگذارى كار را به خدا و تسليم در مقابل قضاى او چنگ بزنيد به فرمانبردارى خداوند از او مى خواهم به من و شما صبرش را عنايت فرمايد، از هر هلاكت و نابودى ما را دور دارد به نيرو و قدرت خودش او شنوا و نزديك به ما است . درود بى پايان بر پيغمبر و برگزيده از بندگانش ‍ محمد صلى الله عليه و آله و خاندان طاهرينش ⁽⁵¹⁾.