O 1. مورد مذمت و نكوهش خداوند قرار نگرفتن
تشريع دعا تنها براى موقع گرفتارى و شدايد نيست ، بلكه خداى متعال كسانى را كه فقط در سختى ها و محنت ها به درگاه او رفته و دعا مى كنند، مذمت و نكوهش كرده و مى فرمايد:
و اذا مس الانسان الضر دعانالجنبه او قاعدا فلما كشفنا عنه ضره مر كاءن لم يدعنا الى ضر مسه ، و كذالك زين للمسرفين ما كانوا يعملون . (91)
هنگامى كه به انسان ضرر و زيانى مى رسد و دستش از همه جا كوتاه مى شود، دست به سوى ما دراز مى كند، و ما را در همه حال ، در حالى كه به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده است ، مى خواند، اما اين افراد چنان كم ظرفيت و بى خردند، كه به مجرد اينكه بلا و ناراحتيشان را برطرف مى سازيم ، آنچنان در غفلت فرو مى روند، كه گويا هرگز از ما تقاضايى نداشتند و ما نيز به آنها كمكى نكرديم . آرى ! اين چنين اعمال مسرفان در نظرشان جلوه داده شده است .
اذا اءنعمنا على
|