خلاصه حالات چهاردهمين معصوم : دوازدهمين اختر امامت

پيشگفتار
به نام هستى بخش جهان آفرين
شكر و سپاس بى منتها، خداى بزرگ را، كه ما را از امّت مرحومه قرار داد و به صراط مستقيم ، ولايت اهل بيت عصمت و طهارت صلوات اللّه عليهم اجمعين هدايت نمود.
بهترين تحيّت و درود بر روان پاك پيامبر عالى قدر اسلام حضرت محمّد صلى الله عليه و آله ؛ و بر اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام ، خصوصا دوازدهمين خليفه بر حقّش حضرت مهدى موعود عجّل اللّه فرجه الشّريف .
و لعن و نفرين بر دشمنان و مخالفان اهل بيت رسالت كه در حقيقت دشمنان خدا و قرآن مى باشند.
نوشتارى كه در اختيار شما خواننده محترم قرار دارد، برگرفته شده است از زندگى سراسر آموزنده آن شخصيّت ممتاز و والائى كه تمام ملّت ها – هر يك به عنوانى – در انتظار ظهور مباركش هستند و تمام انبياء و اوصياء به عنوان مهدى موعود عليه السلام بر وجود آن حضرت بشارت داده اند.
و چون ظهور نمايد، حضرت عيسى مسيح عليه السلام فرود آيد و پشت سرش ‍ نماز جماعت بخواند؛ و حضرتش جهان را پر از عدل و داد نمايد؛ و نيز به بركت وجود پرافتخارش زمين و آسمان بركات خود را بر مؤمنين و بندگان صالح ، وافر گردانند.
و جدّ بزرگوارش حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله ضمن حديثى طولانى فرمود:
همانا خداوند متعال ، نطفه فرزندم مهدى عليه السلام را مبارك و پاك و پاكيزه قرار داده است ، بندگان با ايمان به بركت وجود او شادمان خواهند بود.
همچنين خداوند متعال عهد و ميثاق ولايت او را از همگان ، برايش گرفته است ، او هدايت گر و سعادت بخش مؤمنين خواهد بود، او سبب عزّت و شرافت بندگان صالح ؛ و سبب ذلّت و خوارى مخالفان و منافقان مى باشد.
هنگام ظهور و خروجش ، جبرئيل سمت راست و ميكائيل سمت چپ و ديگر ياران پشت سر او حركت مى نمايند و… .
آيات شريفه قرآن ، احاديث قدسيّه و روايات بسيار با سندهاى مختلف در منقبت و شخصيّت آن خاتم اوصياء و فرياد رس مظلومان ، در كتاب هاى مختلف به زبان هاى گوناگون وارد شده است .
و اين مجموعه مختصر، ذرّه اى از قطره اقيانوس بى كران حيات بخش ، وجود جامع و كامل آن امام همام مى باشد، كه برگزيده و گلچينى است از ده ها كتاب معتبر(1) در جهت هاى مختلف : عقيدتى ، سياسى ، فرهنگى ، اقتصادى ، اجتماعى ، اخلاقى ، تربيتى و … .
باشد كه اين ذرّه دلنشين و لذّت بخش مورد استفاده و إفاده عموم ، خصوصا جوانان عزيز قرار گيرد.
و ذخيره اى باشد (لِيَوْمٍ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُون إِلاّ مَنْ اءتَى اللّه بِقَلْبٍ سَليم لى وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ لَهُ عَلَيَّ حَقّ) انشاءاللّه تعالى .
مؤلّف
خلاصه حالات چهاردهمين معصوم : دوازدهمين اختر امامت
آن حضرت نزديك طلوع فجر، روز جمعه ، نيمه ماه شعبان ، سال 254 هجرى قمرى (2) در شهر سامراء به طور مخفى و پنهان از ديد عموم ، پا به عرصه وجود نهاد.
نام : م ح م م د (3) صلوات اللّه و سلامه عليه ؛ و عجّل اللّه تعالى فى فرجه الشّريف .(4).
كنيه : ابوالقاسم ، ابوجعفر و… .
لقب : بيش از نهصد لقب براى حضرتش ذكر كرده اند كه در كتب مختلف موجود مى باشد از آن جمله : مهدى ، حجّت ، منتقِم ، بقية اللّه الا عظم ، قائم آل محمّد، صاحب الزّمان و… .
پدر: امام حسن عسكرى صلوات اللّه و سلامه عليه .
مادر: به نام هاى نرجس ، مليكه ، ريحانه ، صيقل و سوسن معروف است .
نقش انگشتر: (أنَا حُجَّةُ اللّهِ وَ خاصَّتُهُ).
دربان : چهار نفر به نام هاى عثمان بن سعيد، محمّد بن عثمان ، حسين بن روح ، علىّ بن محمّد سمرى ، در غيبت صغرى وكالت و وساطت حضرت را بر عهده داشته اند.
جريان ولادت آن حضرت ، همانند حضرت موسى كليم عليه السلام در كنار كاخ طاغوت زمان ، مخفى و پنهان از ديد جاسوس ها و عموم مردم انجام گرفت .
حضرت داراى دو غيبت بوده است : يكى غيبت صغرى – كه حدود هفتاد و پنج سال به طول انجاميد – و ديگرى غيبت كبرى مى باشد – كه تقريبا از سال 330 هجرى قمرى شروع شد.
و از آن زمان به بعد براى حضرت ، وكيل و نائب خاصّ معرّفى و معيّن نشده است ، بلكه مجتهدين جامع الشّرايط – به عنوان وكيل و نائب عامّ – امور جامعه را بر عهده داشته و دارند.
آن حضرت در همين جامعه ، بين افراد رفت و آمد و در مجالس به صورت ناشناس شركت مى نمايد؛ و نيز همه را مى بيند و شاهد اعمال همگان خواهد بود.
ولى ديگران هم گرچه او را مى بينند، امّا شخص حضرتش را نمى شناسند كه كدام يك از اشخاص مى باشد.
افراد بسيارى در غيبت كبرى به محضر مباركش شرفياب شده اند و كسب فيض ‍ كرده اند.
علائم و نشانه هاى متعدّد و گوناگونى جهت ظهور و قيام آن حضرت ، توسّط معصومين عليهم السلام بيان و مطرح شده است ، كه در كتاب هاى مختلف اهل سنّت و شيعه به طور مشروح و مبسوط مذكور مى باشد.
وقتى حضرت در مكّه معظّمه ظهور نمايد، 313 نفر از اصحاب و فرماندهان او از اطراف و شهرهاى مختلف در كنار كعبه الهى جمع شوند و در دست هر كدام شمشيرى خواهد بود.
و سپس منادى بين زمين و آسمان گويد: اين مهدى موعود است كه ظهور كرده و به شيوه حضرت داوود و سليمان عليهماالسلام قضاوت خواهد نمود و بيّنه و شاهد، لازم ندارد.
طبق آنچه در روايات آمده است : حكومت آن حضرت بين هفت تا نُه سال به طول خواهد انجاميد.(5)
مدّت امامت : حضرت بنابر مشهور بين روايات ، روز جمعه ، نُهم ربيع الاوّل ، سال 260 هجرى قمرى پس از شهادت پدر بزرگوارش ، در سنين پنج سالگى به منصب و مقام عظمى و والاى امامت و خلافت نائل گرديد.
و از آن زمان تاكنون حدود 1157 سال مى باشد و در آينده تا هر لحظه كه خداوند متعال اراده نمايد، امامت و هدايت جامعه را به عهده خواهد داشت .
مدّت عمر: آن حضرت حدود پنج سال ، هم زمان با پدر بزرگوارش حضرت ابومحمّد، امام حسن عسگرى عليه السلام بوده و پس از آن تا اين زمان – كه روى هم 1162 سال باشد – عمر پربركت آن حضرت مى باشد و در آينده تا هر زمان كه خداوند بخواهد، تداوم خواهد يافت .
نماز امام زمان عليه السلام دو ركعت است ، كه در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و چون به جمله (إيّاك نعبد و ايّاك نستعين ) برسد، صد مرتبه آن را تكرار نمايد؛ و بعد از سوره حمد، يك مرتبه سوره توحيد خوانده مى شود، همچنين هر يك از ذكر ركوع و سجود را هفت مرتبه بگويد.
و چون سلام نماز را دهد، تسبيح حضرت زهراء عليها السلام را بگويد و در بعضى عبارات آمده است كه بعد از آن ، نيز صد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد فرستاده شود.
و بعد از آن ، حوائج مشروعه خود را از خداوند طلب نمايد.(6)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.