من زندگی را دوست دارم ، ولی نه آن قدر که آلوده اش شوم و خویشتن را گم و فراموش کنم |
|
منطقه «اورامان» به دلیل وضعیت خاص جغرافیایى و ارتفاعات مختلف، اهمیت ویژهاى داشت. یك سلسله از كوههاى آن منطقه در اختیار عناصر ضد انقلاب بود. در جلسهاى كه با حضور جمعى برادران رزمنده از جمله حاج احمد متوسلیان داشتیم، تصمیم گرفتیم این ارتفاعات را پاك سازى كنیم. طرح عملیات ریخته و با موفقیت اجرا شد و روى یكى از ارتفاعات منطقه مزبور پایگاهى ایجاد كردیم. یك روز متوجه شدیم یك نفر كه بار به دوش دارد و حامل یك گالن 20 لیترى است، به طرف پایگاه مىآید. نزدیكتر كه آمد، فهمیدیم حاج احمد متوسلیان است. او براى رزمندگان مستقر در پایگاه نفت و خرما آورد. خواستیم بار را از او بگیریم كه اجازه نداد. او گفت: من دارم وظیفهام را انجام مىدهم. حاج احمد متوسلیان همیشه آخرین نفرى بود كه غذا مىخورد. تا مطمئن نمىشد غذا به همه رسیده، لب به آن نمىزد. همیشه در حال نماز، در وقت استراحت و غذا در كنار برادران بود حاج احمد متوسليان منبع : راوى: صالح بازرگان، ر. ك: روزهاي سبز كردستان، ص 147 منبع کلام شهدا:اسك دين |