از داناى پيرى شنيدم در نصيحت به يكى از مريدان خود چنين مى گفت : ((اى پسر به همان اندازه كه دل انسان به رزق و روزى تعلق دارد، اگر به روزى دهنده تعلق داشت ، مقام او از مقام فرشتگان بالاتر مى رفت .
فراموشت نكرد ايزد در آن حال |
كه بودى نطفه مدفوق و مدهوش (406) |
روانت داد و طبع و عقل و ادراك |
جمال و نطق و راءى و فكرت و هوش |
ده انگشت مرتب كرد بر كف |
دو بازويت مركب ساخت بر دوش |
كنون پندارى از ناچيز همت |
كه خواهد كردنت روزى فراموش ؟ |