از داناى پيرى شنيدم در نصيحت به يكى از مريدان خود چنين مى گفت : ((اى پسر به همان اندازه كه دل انسان به رزق و روزى تعلق دارد، اگر به روزى دهنده تعلق داشت ، مقام او از مقام فرشتگان بالاتر مى رفت .
| فراموشت نكرد ايزد در آن حال |
| كه بودى نطفه مدفوق و مدهوش (406) |
| روانت داد و طبع و عقل و ادراك |
| جمال و نطق و راءى و فكرت و هوش |
| ده انگشت مرتب كرد بر كف |
| دو بازويت مركب ساخت بر دوش |
| كنون پندارى از ناچيز همت |
| كه خواهد كردنت روزى فراموش ؟ |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

