| افسوس كه از حالت خود بى خبرانيم |
| يك دهر همه كور و يك آفاق و كرانيم |
| ره پرچه و ماكور و زنا بردن فرمان |
| هم از نظر افتاده صاحب نظرانيم |
| شه جاده كز آن قافله سالار گذشته |
| گم كرده بهر كوره رهى ره سپرانيم |
| هر تخم كنى كشت همان بدروى آخر |
| زينهار در اين مزرعه ما برزگرانيم |
| گو سنگ تنبه دگر اى چرخ ميفكن |
| خود رنجه مفرماى كه ما خيره سرانيم |
| ناگشته خريدار به بازار سعادت |
| سرمايه زكف رفته و ما بى خبرانيم |
| هر روز بود محشر و برپاست قيامت |
| علت همه آنست كه ما بى بصرانيم |
| امروز كه خاك قدم ما دگرانند |
| فرداست كه ما خاك قدوم دگرانيم |
| افسوس كه ما نامه عصيان ندريديم |
| بر تن بجز از جامه حسرت نبريديم |
| با گوش عمل حكم خدا را نشنيديم |
| بر لوح معاصى خط عذرى نكشيديم |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

