| خور و پوش و بخشاى و راحت رسان |
| نگه مى چه دارى بهر كسان |
| به دنيا توانى كه عقبى خرى |
| بخر جان من ورنه حسرت برى |
| زر و نعمت اكنون بده كان تست |
| كه بعد از تو بيرون ز فرمان تست |
| تو با خود ببر توشه خويشتن |
| كه شفقت نيايد زفرزند و زن |
| غم خويش در زندگى خور كه خويش |
| بمرده پنردازد از حرص خويش |
| به غم خوارگى چون سر انگشت تو |
| نخارد كسى در جهان پشت تو |
| آنكس كه به دينار و درم خير نيندوخت |
| سر عاقبت اندر سر دينار و درم كرد |
| خواهى متمتع شوى از دنيا و عقبى |
| با خلق كرم كن چو خدا با تو كرم كرد |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

