سخاوت

سخاوت

خور و پوش و بخشاى و راحت رسان
نگه مى چه دارى بهر كسان
به دنيا توانى كه عقبى خرى
بخر جان من ورنه حسرت برى
زر و نعمت اكنون بده كان تست
كه بعد از تو بيرون ز فرمان تست
تو با خود ببر توشه خويشتن
كه شفقت نيايد زفرزند و زن
غم خويش در زندگى خور كه خويش
بمرده پنردازد از حرص خويش
به غم خوارگى چون سر انگشت تو
نخارد كسى در جهان پشت تو
آنكس كه به دينار و درم خير نيندوخت
سر عاقبت اندر سر دينار و درم كرد
خواهى متمتع شوى از دنيا و عقبى
با خلق كرم كن چو خدا با تو كرم كرد

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.