خوشا آنكس كه …

خوشا آنكس كه …

دريغا عمر چون باد بهارى
وزد در صبحدم بر سبزه زارى
دريغا زندگى خواب و خيالست
بدنيا عمر جاويدان محالست
همانا زندگى چون موج درياست
كه دورانش پر از آشوب و غوغاست
چو بر ساحل رسد مفقود گردد
همه غوغاى آن نابود گردد
جوانى بگذرد چون باد صرصر
بدنبالش رود هر چيز ديگر
بهار عمر را باشد خزانى
نبيند اين خزان ديگر جوانى
خوشا آنكس كه دائم شاد باشد
زغمهاى جهان آزاد باشد
نهد مرهم بزخم دردمندى
كند خوشنود قلب مستمندى (146)

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.