3⃣ کارگزارانی که از ایمانی ریشه‌دار برخوردار نبودند

🔷 طبقه‌بندی کارگزاران امام علی(ع) (بخش پایانی)
3⃣ کارگزارانی که از ایمانی ریشه‌دار برخوردار نبودند

🔻 کسانی که باوری استوار نداشتند و از ایمانی ریشه‌دار برخوردار نبودند؛ گو اینکه سیاستمدارانی بودند اهل تدبیر و با مدیریتی کارآمد.
🔻 اینان از چنگ انداختن بر بیت‌المال و اسراف و تبذیر در آن، باکی نداشتند.
🔻 امام(ع) از چنین کارگزارانی شکایت داشت و خطاب به آنان می‌فرمود: «لَو ائتَمَنتُ أحدَکم علی قدحٍ لَأخَذَ عِلاقَتَه (البدایة و النهایة، ج7، ص325)؛ اگر کاسه‌ای به یکی از شما بسپارم، دسته‌اش را می‌دزدد».
🔻 زیادبن‌ابیه از این‌گونه کسان است. او به‌سبب تصرف‌های ناروا در بیت‌المال، اعتراض امام علی(ع) را علیه خود برانگیخت و پس از شهادت امام(ع) به معاویه پیوست و از ارتکاب جنایت، روی برنتافت.
🔻 منذِربن‌جارود نیز بدان جهت که در بیت‌المال، حیف‌ومیل روا داشته بود، مورد عتاب امام(ع) قرار گرفت.
🔻 نعمان‌بن‌عَجلان پس از بذل ‌و بخشش بیت‌المال به افراد قبیله‌اش و تصرفات ناروا به نفع خود، عتاب علی(ع) را برانگیخت، آنگاه فرار کرد و به معاویه پیوست.
🔻 یزیدبن‌حُجَیّه و مَصقَلَة‌بن‌هُبیره و قَعقاع‌بن‌شَور نیز چنین کردند.

📙 دانش‌نامه امیرالمؤمنین(ع)، ج13، ص10

@tarikhbasiratafza

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.