آمده بود محضر امامش.

آمده بود محضر امامش.
دلش می خواست شرط روزه حقیقی را بشناسد.
سوالش را که پرسید، رئیس مذهب مان فرمود:
چه گمان کرده ای؟! روزه تنها ترکِ خوردن و آشامیدن نیست…
وقتی روزه داری که زبانت هم روزه باشد از دروغ و چشم هایت هم روزه باشد از گناه.
باید بپرهیزی از نزاع و حسادت. باید پشت کنی به غیبت و تهمت. باید دور بمانی از دروغ و دشنام…
باید خودت را در نزدیکی آخرت ببینی،
و در انتظار ظهور و وعده های حضرت حق باشی!
اگر اینگونه باشی، روزه دار حقیقی بوده ای! و الّا به همان اندازه، از مقام روزه داری، پایین آمده ای!

?وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۱۶۶.

رمضان

داستانک_مهدوی

@Elteja

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.