| نيمه شب درد خود را باخدا آغاز كن | 
| سر برآور تو زخواب آنگه ندارا ساز كن | 
| گر ترا باشد غم و اندوه و گريان از گناه | 
| درد خود را در سحر باآن طبيب راز كن | 
| گر بخواهى حاجت دنيا و عقبى را از او | 
| يك نوائى نيمه شب با محروم آن راز كن | 
| گو خدايا بنده مسكينم و عبد ذليل | 
| بهر من اى بار الها چاره اى را ساز كن | 
| احمدى دارد اميد عفو و رحمت را زتو | 
| از براى او در اميد و رحمت باز كن (166) | 
بیاد امام زمان  مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
				

