مدح امام رضا(ع)
اين شعر به در خواست هيئتى از اصفهان سروده شد كه متاءسفانه ناتمام ماند
| در مشهد شاه رضا با آه و افغان آمديم |
| با دوستان زارى كنان ما از صفاهان آمديم |
با آه و نالان آمديم
| شاهنشه آئين توئى ثامن امام دين توئى |
| از بهر ديدارت همه با چشم گريان آمديم |
با آه و نالان آمديم
(( اغتنم شبابك قبل هرمك ))
| شادى و عشق و جوانى مى رود |
| اين نشاط زندگانى مى رود |
| اين جوانى چند روزى بيش نيست |
| بهر انسان روز شادى مى رود |
| اين بهار زندگى باشد شباب |
| بهر عقبايت بسى كن تو شتاب |
| رو نظر كن بر خداوندان ملك |
| مرگ آنها را ربوده همچو گرگ |
| عمر شيرينت غنيمت دان پسر |
| تا كه از عمرت نبينى تو ضرر(168) |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

