استدلال امام جواد(ع ) به جواز امامت براى كودك

على بن اسباط مى گويد: امام جواد (كه سن كم داشت ) به طرف من مى آمد و من به قامت و قيافه او مى نگريستم ، تا وقتى به شهر خود رفتم ، بتوانم شكل و شمايل آن حضرت را براى دوستانم توصيف كنم ، در اين فكر بودم كه آن حضرت تشست و فرمود: حجت خدا در امامت مانند حجت او در نبوت است ، خدا در قرآن (آيه 13 مريم ) مى فرمايد: (و آتيناه الحكم صبيا: و فرمان نبوت را در كودكى به او (يحيى ) داديم ).
و (در آيه 22 يوسف ) مى فرمايد:
(و لما بلغ اشده آتيناه حكما و علما: و هنگامى كه يوسف به مرحله بلوغ و قوت رسيد، ما (حكم ) و (علم ) به او داديم ).
و (در آيه 15 احقاف ) مى فرمايد:
(و لما بلغ اشده و بلغ اربعين سنة : و هنگامى كه به مرحله بلوغ و قوت رسيد و به هنگامى كه به چهل سالگى رسيد…)
بنابراين (طبق قرآن ) هم رواست كه (حكمت ) در كودكى به امام داده شود، چنانكه رواست (حكمت ) در چهل سالگى به او داده شود. ⁽³²⁷⁾