حضرت عيسى (ع ) در روستاى بلا زده ، و گفتگوى او با مرده زنده شده
روزى حضرت عيسى (ع ) همراه حواريون (اصحاب نزديك خود) در سير و سياحت خود، به روستائى رسيد، ديد اهل آن روستا و پرندگان و حيوانات آن ، همه به طور عمومى مرده اند، فرمود: (معلوم است كه اينها به عذاب عمومى الهى كشته شده اند، اگر آنها به تدريج مرده بودند، همديگر را به خاك مى سپردند).
حواريون : اى روح خدا، از خداوند درخواست كن ، تا اينها را زنده كند و علت عذابى را كه به سراغ آنها آمده ، براى ما بيان كنند تا ما از كردارى كه موجب عذاب الهى مى شود، دورى كنيم .
حضرت عيسى (ع ) از درگاه خدا خواست تا آنها را زنده كند، از طرف خدا، از ناحيه فضا به عيسى (ع ) ندا شد كه : (آنان را صدا بزن ).
عيسى (ع ) شبانه بالاى تپه اى از زمين رفت و فرمود: (اى مردم اين روستا!
يك نفر از آنها زنده شد و گفت : (بلى اى روح و كلمه خدا!).
عيسى : واى بر حال شما، كردار شما چه بود؟ (كه اينگونه شما را دستخوش بلاى عمومى نموده است ).
مرد زنده شده : چهار چيز ما را مشمول عذاب الهى كرد: 1 – طاغوت را مى پرستيديم 2 – دلبستگى به دنيا ترس اندك از خدا داشتيم 3 – آرزوى دور و دراز 4 – غفلت و سرگرمى به بازى هاى دنيا.
عيسى : دلبستگى شما به دنيا چه اندازه بود؟
مرد زنده
|