نجات از ضلالت و گمراهي
خداوند متعال ميفرمايد:«وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً؛ هرکس يکي را احيا کند، گويا همه مردم را احيا کرده است». [مائده: 32]
منظور از حيات در اين آيه شريفه، نجاتدادن از ضلالت و گمراهي در دين است.
اين راه اصلاح را نبايد کالعَدَم و نشدني حساب کنيم، وگرنه پشيمان ميشويم از اينکه ميتوانستيم عادل و صالح فراهم کنيم و نکرديم، و در وُسع ما بود و قدرت داشتيم که دنيا را به امن و امان و عدالت وادار کنيم و نکرديم.
آيت الله بهجت(رحمة الله عليه)
سايت معظم له به نفل از در محضر بهجت، ج2، ص23:
https://bahjat.ir/fa/content/11451